Saints Cyril and Methodius

[Delodephius]

I'm not going to discuss anymore on this topic. It feels like it is not going anywhere. I do not understand much if anything when it comes to genetic issues and I find them of little importance in language studies. And I fail to discuss with someone who knows little about languages and language systems, or maybe you do but you didn't show it yet. We can continue this discussion only years from now.

[Sovius]

My apologies, you brought a geo-linguist into the discussion and I thought it appropriate to use geo-linguistic evidence to defend my position against your objections. To continue on to a conclusion, the region where Basque is still spoken is an area that experienced cultural admixture during the Neolithic Period between Impressed Pottery Cultures and Bowl Cultures (where did impressed pottery originate in Europe?). To provide an explanation rooted in the scientific method for the similarities that researchers have found between the Basque and Caucasian languages, simply locate the earliest regions the R1b mutation has been found in (a step that only requires a basic understanding of geography and the ISOGG DNA Tree) and draw a line between where they started out and where they wound up and take into account the pre-existing population belts they migrated through over many thousands of years to get to where they are now in relation to the populations that still carry those unique identifiers. Should we drag the Iberian script into the tangled Slavomaniacal NSB web? Yes, because the scientific method has yielded a result that can be further supported using independent data sets. Beyond right or wrong are degrees of certainty that lead in one direction or the other. Those who walk a narrow path often lose their way.

[Pelister]

I compared the Orkhon Turkic runes with the Proto-Bulgar script and besides few letters the scripts are quite different. Magyar runes are also quite different then the Orkhon ones yet they too are claimed to be derived from them, except few similar letters perhaps.

Many other alphabets/runic scripts existed in the Early Middle ages in Eastern Europe and the Caucasus, like the Kabardian and the Old Udi script and still today used Armenian and Georgian alphabets. There are also many short inscriptions that are undecipherable and cannot be classified. Some inscriptions are written in languages that are usually found far from the place of the inscription, like Sogdian (an Eastern Iranian language) inscriptions in Pannonia.

For the Proto-Bulgar script I found the table of letters on the Serbian Wikipedia:

http://sr.wikipedia.org/wiki/%D0%9F%D1%80%D0%BE%D1%82%D0%BE%D0%B1%D1%83%D0%B3%D0%B0%D1%80%D0%B8

and the information about the script and examples of inscriptions I found here:

http://www.kroraina.com/pb_lang/index.html

There too are tables of the Proto-Bulgar script but are not of such good quality and not all letter-forms are there.

Proto-Bulgarian was Turkic, not Slavic.

I picked you for a Bulgaro-phile from the start.

This idea that Oriental looking, Turkic speaking horseman from the region of Mongolia, brought the Slavic langauge with them, is moronic to say the least. You rely on the internet too much kid, and present every piece of rubbish you find here, if it fits your political theories. Your full of shit.

[TrueMacedonian]

Was there an alphabet that existed before Cyril&Methodius?

A very interesting text for all to see and read in full here - http://www.archive.org/stream/histor...e/397/mode/1up




A history of the Eastern Roman empire from the fall of Irene to the accession of Basil I. (A. D. 802-867) (1912) by J.B. Bury

[TrueMacedonian]

Bury's source for this information is from this man http://en.wikipedia.org/wiki/Vatroslav_Jagi%C4%87

Vatroslav Jagić

Vatroslav JagićVatroslav Jagić (July 6, 1838 - August 5, 1923) was a Croatian language researcher and a famous expert in the area of Slavic languages (Slavistics) in the second half of the 19th century.

He was very interested in the language of the old Slavs (staroslavenski jezik, Old Church Slavonic), concluded and proved that it did not originate in the central plains of Pannonia as most experts claimed, but in southern Macedonia.

[Pelister]

I wonder he bases this claim on.

I wonder whether there is any evidence of this alphabet in the southern part of Macedonia. It has probably been destroyed.

[Pelister]

Second, common slavic itself may have been used as a lingua franca within and outside the Avar qaganate. This may explain, in the eyes of some linguists, the spread of this language throughout most of Eastern Europe, obliterating old dialects and langauges. It may also explain why this llanguage remained fairly stable and remarkably uniform through the ninth century, with only a small number of isoglosses that began to form before Old Church Slavonic was written down. This is also confirmed by the fact that Old Church Slavonic, a language created on the basis of a dialect spoken in Macedonia, was later understood in both Moravia and Kievan Rus.

F.Curta, The Making of the Slavs, p.345

[Bratot]

Yaroslav Kesler
This man is a doctor of chemistry who speaks 23 European languages.
Belongs to a group of intelectuals that advocates for a revision of global chronology. They argue that the real history of human civilization is much shorter than is officially adopted.
They use a multidisciplinary approach to research.
Among other things, they analyze the language as a source where we can get out evidence in support of their argument.
He have written several articles on New Chronology issue, and between them some on the language and the New Chronology.

http://www.newchrono.ru/frame1/Publ/azbuka.htm

АЗБУКА: ПОСЛАНИЕ К СЛАВЯНАМ

Ярослав Кеслер

Our Point of Interest, at the end of the whole text:

Знаменательно, что ироничные англичане называют сложные книжные слова македонскими. При этом они даже не подозревают, как близки к истине, ибо македонский - это тот же праславянский, а значит, и праевропейский язык. Просто латинизация англичан в XIV-XV вв. уничтожила видимую связь их языка с праславянским.


Translated:

It is noteworthy, that the British ironically call the complex book words - Macedonian . However, they have no idea how close they are to the truth, because the Macedonian - is the same Pra-Slavonic, and hence pra-european language. Because of the romanization in XIV-XV centuries was destroyed their apparent connection with the Slavonic language.

[TrueMacedonian]

Check out this video on Anatoly Fomenko - http://video.google.com/videosearch?...8&sa=N&tab=wv#

I don't buy this theory. However it is interesting.

[Bratot]

http://books.google.pl/books?id=2mdIpkJ5QWoC&pg=PA130&dq=Roman+Jakobson+Macedonian&hl=pl&ei=XCA3TJyyE9WhOOfl0c4E&sa=X&oi=book_result&ct=book-thumbnail&resnum=1&ved=0CDAQ6wEwAA#v=onepage&q&f=false

[TrueMacedonian]

Bratot you're an ace. Keep'em coming.

[Lügendetektor]

СЛ0ВЕНИТЕ БИЛЕ ПИСМЕНИ ПРЕД КИРИЛ, АМА...

БУГАРИНОТ ПЕЈЧЕВ ГО ОТКРИЛ ТОА ПРЕД 28 год.

Етик Истер, теолог и филозоф од Скитија, односно од денешна Добруџа, Бугарија, бил автор на првата словенска азбука, глаголицата, уште во 4. век, неколку века пред Св. Кирил и Методиј да ја создадат и да ја распространуваат азбуката на Словените.
Ова сензационално откритие, кое ни го открива Милош Линдро во својата книга 'Заборавенирт Кадмо', и за кое академик Катица Кулафкова вели дека е дело кое особено ја одбележало минатата година, е всушност стара приказна.
Бугарскиот историчар Божидар Пејчев приказната за Етик Истер, авторот на пра-глаголицата, ја објавил уште во 1979 г. во научното списание Философска мисл! Проблемот е во тоа што Милош Линдро откритието го пласира како свое, а го премолчува есејот на бугарскиот историчар, кој инаку надолго и нашироко го 'рецитира'.

Пишува: Зоран ДИМИТРОВСКИ

Во историско-археолошката еуфорија што ја зафати Македонија изминативе неколку години особено по разгорувањето на битката за името со Грција, за да ја докажеме својата автентичност како народ што има свои корени во антиката, во Македонија почнаа да се појавуваат и истражувачки трудови кои во дел од научната јавност кај нас и во светот беа оценети како контроверзни.
Таков е лингвистичкиот потфат на Аристотел Тентов, професор на Електротехничкиот факултет во Скопје кој заедно со академикот Томе Бошевски направија обемно истражување за дешифрирање на средниот текст од фамозниот Камен на Розета, тврдејќи дека тој дефинитивно е напишан на јазикот на древните антички Македомци, на Александар Македонски (за кој освен неколку глоси испишани на надгробни плочи, нема поголеми траги), а не на египетски со демотско писмо, како што тврди досегашната светска наука.

Двајцата истражувачи направија и презентација во МАНУ, ретко кој имаше забелешки на нивната научна методологија, но нивното дело сериозно го доведуваат во прашање дури и некои наши помлади истражувачи на антиката, кои живеат и работат на европските и светски универзитети.
Како и да е, поради познатите геноцидни акти на грчката држава од далечни историски времиња па до денес за бришење на македонското и словенско етничко егзистирање на просторите на денешна Грција, за што во Македонија има бројни докази, ваквите на прв поглед контроверзни историски и лингвистички трудови, се добредојдени за да поттикнат научна расправа за нашето минато.

НАСТАН НА ГОДИНАТА

Една публицистичко-истражувачка книга што минатата година се појави вo Македонија во овој контекст предизвика особено внимание во нашите научно-историски и лингвистички кругови.
Станува збор за книгата 'Заборавениот Кадмо' од Милош Линдро, во издание на Macedonia Prima од Охрид.
Фокус веќе пишуваше за оваа сензационална книга, особено за нејзиниот најобемен дел кој се однесува на Охрид, на историјата на христијанството, пренесувајки ги тезите на авторот дека е можно Охрид да бил вистинскиот Ерусалим, каде што Исус бил распнат, затоа што, меѓу другото, во историјата се познати повеќе градови со името Ерусалим, а мапата на античкиот Охрид е речиси истоветна со онаа на Ерусалим во Израел, вклучувајќи ја и Маслиновата Гора која авторот ја лоцира некаде кај денешна Горица.

Се разбира, ова се само накусо и грубо пренесени наводи од книгата на Линдро, која изобилува со неоткриени историски пикантерии кои почетоците на христијанството го лоцираат во нашите краишта, вистини запишани во житијата на теолози, монаси и сл. Кои Ватикан и грчката црква ги криеле од нас и од cветскатa наука до денешен ден.
Ваквите романески, речиси денбрауновски откритија (Ден Браун, авторот на мега-хитот 'Кодот на Да Винчи'), по објавувањето на текстот во 'Фокус' тогаш предизвикаа многу реакции кај нашите читатели, а голем дел од нив беа негативни, во смисла дека нивото на нашиот неделник не би требало да дозволи објавување сензационалистички, таблоидни, жолти (значи невистинити) писанија од овој тип, чија идеја била само за да го зголемиме тиражот.
Всушност, книгата 'Заборавениот Кадмо' на Линдро не е ниту роман, ниту постмодернистичка литература, туку, ако веќе не е научен, тогаш секако има претензии да биде сериозен истражувачко-публицистички труд, во кој има и цитати, и фусноти, и список на користена литература, а авторот се труди да поставува тези, да изведува заклучоци и ставови.

Иако 'Фокус' е весник, а не научно списание, реакциите на читателите сепак ја спречија нашата намера да продолжиме со презентирање на последниот дел од книгата, кој не е толку сензационален како оној за Исус, но нам ни се виде поверодостоен, посериозен и поткрепен со повеќе факти, a co помалку шпекулации и претпоставки.
Станува збор за заглавието во книгата '0 писменех Черноризца Храбра како полемички одглас', кој треба да претставува историска и лингвистичка анализа, која поентира со
тврдењето дека Словените имале азбука и писмо уште пред Кирил и Методиј, што, ако е вистина и ако може да им се верува на изнесените факти, излегува дека е ексклузивно и револуционерно сознание.

Но, поради негативните одгласи на публиката, книгата ја ставивме во фиока, за подобри времиња, се додека од празничната летаргија не не' разбуди изјавата на академик Катица Ќулафкова, дадена во новогодишното издание на 'Дневник', во која, меѓу другото, како настан на годината, таа смета дека 'особено 6и требало да се истакне и книгата 'Заборавениот Кадмо' на Милош Линдро како поттик за да се обнови научната расправа за глаголското писмо и воопшто за писменоста на Македонците во далечното минато, значи пред кодификацијата на кирилското писмо во 10 век.
Ова е од исклучително значење за македонскиот идентитет и за улогата на македонската култура во развојот на европската цивилизација', изјави притоа Ќулафкова.

Бидејќи во меѓувреме направивме обид да го анализираме токму тој дел од книгата на Линдро, како и дел од постоечката литература, сметајќи дека таа во иднина ќе предизвикува многу полемики и контроверзи, должни сме на јавноста да и ги предочиме нашите сознанија.

ЕКСКЛУЗИВНО СОЗНАНИЕ

Основното тврдење во книгата на Линдро, односно во делот 'О писменех Черноризца Храбра како полемички одглас', се состои во тоа дека автор на најстарата азбука на Словените, глаголицата, не е солунчанецот Свети Кирил - односно Константин Филозоф, како што се смета, туку дека глаголицата, односно нејзината постара форма, ја создал еден друг Словен, филозоф и теолог, Етик Истер, кој живеел во Добруџа, денешна Бугарија, уште во 4. век од нашата ера, а не во 8-9 век, кога се смета дека глаголицата настанала.
Азбуката на Етик Истер потоа ја презел далматинскиот презвитер Св. Јероним, значи уште во 4. век, ја усовршил, а потоа ја распространувал во Далмација и по латинските земји каде што живееле западните Словени, па така тaa стигнала се до германските земји.
За Етикус сведочел и хрватскиот научник Иван Пејачевич, од 18 век.

Парафразирано, грчката односно византиската империја, откако ги избришала сите траги на писменост на Словените кои датирапе уште од 4. век, во 9. век му дала задача на Св. Кирил да создаде азбука -налик на грчката, а потоа заедно со Методиј да ги описменат Словените, со видоизменето грчко писмо.
Но, глаголицата, односно праглаголицата (глаголитицата) на Етик Истер, е доказ дека Словените имале азбука пред да им ја дадат Грците!
Наспроти тоа, вели Линдро, токму делото 'О Писменех Черноризца Храбра', кое ја слави кирило-методиевската мисија за описменување на почнува со реченицата дека "... Порано Словените немаа книги, писмо...'. А тоа значи дека некому му било многу важно да каже дека Словените се' до создавањето на азбуката од Св. Кирил бипе неписмени.

Затоа делото '0 Писменех', според Линдро, всушност e полемика со делото на еден друг католички монах од Германија, по име Мавро Храбан (Maurus Hrabanus 780-856 г.), всушност тоа е Черноризец Храбар, германски филозоф и теолог, кој бил и епископ на Мајнц.
Храбан, имено, е автор на делото 'За создавањето на јазиците' (Le inventione linguarum) во деветтиот век, во кое тој сведочи дека покрај еврејската, грчката и латинската азбука, постоела и една друга азбука која ја направил Ethicus Istrus, Скит пo потекло (Мала Скитија е денешна Добруџа во Бугарија).

Делото '0 Писменех' ('За буквите'), не е никаков текст од некој си Черноризец Храбар, како што се смета во науката, туку токму реакција на делото 'За создавањето на јазиците' на Мавро Храбан, односно на неговото откритие дека Етик Истер создал азбука која потоа ја презел, ја доработил и ја распространувал Св. Јероним.
А тоа е глаголицата!

'Доколку би се признала вистината, пишува Линдро, 'т.е. она кое за Мавро Храбан бил несомнен факт, а имено дека Словените многу пред Константин - Кирил имале азбука и писменост, со тоа би се намалила заслугата на гркофилите во создавањето на новата богословска словенска литература.
Нешто повеќе, таа би се покажала како нешто задоцнето и излишно.
Излишно би било и насилничкото државно политичко решение, договорено меѓу грчкиот цар Михаил и бугарскиот цар Борис.
Затоа била опасна тезата на Мавро Храбан, и таа требало да се критикува и да се отфрли. Задачата на анонимниот гркофил Анти-Храбан (авторот на '0 Писменах', н.з.) била да докаже дока кирилицата е првата и единствената словенска азбука.'

Сето ова, како и многу други занимливи детали што откриваат поинаква вистина за создавањето на азбуката на Словените, за 'предавничката' мисија на светите браќа Кирил и Методиј, Линдро ни го презентира како свое ексклузивно сознание.

ТЕЗА СТАРА 28 ГОДИНИ

Арно ама... Во соседна Бугарија веќе неколку години се води жива расправа во научните кругови и во медиумите, а може делумно да се следи и во електронските изданија на весницито на интернет, која ги преиспитува историските вистини за потеклото и населувањето на Словените на Балканот, за нивната азбука и писменост.

Еден од тие автори е д-р Асен Чилингиров, историчар на уметноста и професор на универзитетите во Берлин и Лајпциг, кој во Германија живее од раните 60-ти години на минатиот век. Пред две години, Чилингиров во Бугарија ќе направи вистинска научна сензација објавувајќи го зборникот “Готи и Гети”, во кој меѓу другото ќе понуди докази дека Готите не се никаков германски народ, туку исто што и Гетите, односно Словените, дека тие живееле во областите од Одринско до брегот на реката Дунав, дека имале и своја азбука уште пред Кирил и Методиј.
Во едно од своите интервјуа ('Политика', 4 јуни 2005 г., Софија), Чилингиров ќе спомене дека токму едон друг бугарски научник, кој исто така живее и работи во странство - во Готинген, Холандија, а станува збор за д-р Божидар Пејчев, своевремено направил сериозна и тешко соборлива научна анализа со која докажува дека авторот на првото глаголско писмо на Словените, е всушност Етик Истер, во 4. век, а не Св. Кирил неколку века подоцна.

Станува збор за трактатот Aethicus Philosophus Cosmographus, објавен во бугарското научно списание 'Философска мисл', кн. 2,1979, стр. 72-85 и кн. 4, стр. 54-65), кој е достапен за пошироката публика на интернет.
(Отчукајте го прецизно овој латински назив и ќе ви се открие дел од 'светот на Линдро'). Преводот на насловот на овој есеј на Пејчев од латински всушност значи “Етик-филозофот и космограф”.
Во него се работи за разгатнување на потеклото на Ethicus Istrus (на латински) или Етик Истер, филозоф и космограф од 4. век, кој е споменатиот автор на словенската азбука, односно глаголицата, за која зборува и Линдро.

Која е причината за оваа студија на Божидар Пејчев?
Редица странски автори, како што пишува тој, се обидувале да го променат потеклото на Етик Истер, правејќи од него Австриец, Германец, па дури и Ирец.
Но Истер, според доказите што ги нуди Пејчев, е несомнено Словен, а тој ќе додаде - и Бугарин.
Така, како што пишува Пејчев, во книгата на Мавро Храбан (Maurus Hrabanus), За создавањето на јазиците (Le inventione linguarum), ce вели дека 'пo еврејската, грчката и латинската азбука, од филозофот и космограф Етикус (Етик), родум Скит од благодорно потекло, била пронајдена азбука која велепочитуваниот презвитер Јероним, непрестано ја распространувал во своја варијанта дури до татковината на самиот Храбан, поради тоа што посакал да ја увеличи извесноста на тие букви со моќта на својата ученост и трудољубие'.

Всушност, истото она што го тврди и Линдро.
Во ист стил, Пејчев открива, 28 г. пред Линдро, дека '0 Писменех на Черноризец Храбар' е всушност полемика, реакција на делото на Маурус Храбанус (Mavro Hraban), кој и самиот бил абат, односно католички калуѓер, со црна риза, црна кошула (значи черноризец), а и неговото име - Мавро, на грчки означува црно.
Co текот на годините, затоа што на препишувачите така им звучело поразбирливо, Храбан станал Храбар, поради значењето на словенски, или пак можеби по грешка, вели Пејчев.
Токму затоа, делото '0 писменех' почнува со тврдењето дека '... Порано Словените немале книга, писмо... ', односно се до Кирил и Методиј.
Зошто било потребно некој тоа да го каже, ако не за да полемизира со Мавро Храбан кој тврдел дека азбука сепак имало, а тоа била глаголицата.

Сето ова се фантастични и интересни сознанија, кои покрај Пејчев, сега во книгата 'Заборавениот Кадмо', ни ги пренесува и Линдро!
Но, има еден проблем.
Линдро сето ова го пишува, тој дури и цитира дел од изворите на Пејчев, цели пасуси од неговата книга се исти со трактатот на бугарскиот научник, но никаде не го споменува ниту бугарскиот автор, ниту списанието 'Философска мисл', ниту пак расправата што околу сето ова се водела во научната и друга јавност во Бугарија.
Дали е можно Линдро да не знаел за филозофскиот трактат на Божидар Пејчев, објавен пред 28 години, во 1979 г. кој зборува токму за Етик Истер, и во кој се изнесени сите овие тези?
Ако не знаел, како тогаш можел да интерпретира цели реченици од овој труд?
Дали Линдро можеби користел други извори, каде што се пренесени истите тези, но истовремено заборавил да и соопшти на јавноста дека некој друг го направил сензационалното откритие - дека Словените имале азбука уште пред Кирил и Методиј, поточно уште од 4. век, а тоа е праглаголицата на Етик Истер и дека не пишувале 'со цртки и резки', како што се вели во '0 Писменех'?

He сакаме да веруваме дека Линдро имал намера откритието да си го присвои за себе!
Како и да е, добро е што на македонската јавност воопшто и се пренесуваат вакви интересни тези.
Науката, особено славистите ќе треба да се позанимаваат со делото на Мавро Храбан, со Св. Јероним, со Етик Истер, со неговата праглаголица, и воопшто со историјата и писменоста на Словените.
Особено поради тоа што има историски податоци, кои ги наведува и Пејчев во својот труд, според кои Словените не се доселиле на Балканот во 6-7 век, како што официјално учи историографијата на Македонија, Бугарија, Србија и другите словенски земји, туку тука се барем од 1-2 век, како што сведочи рускиот автор Марин Дринов.

Всушност, споменатиот Асен Чилингиров за тоа вели:
'Да ги земеме на пример Словените.
Се вели дека тие дошле од далечните илјадници километри блата на Заткарпатието, најретко населениот дел и денес на Европа.
Како е можно оттаму да се кренат милиони преселници, кои само за едно-две десетлетија ќе ја исполнат целата Југоисточна и Средна Европа и од рибари ќе се преобратат во земјоделци?
Раздвижувањето на такви маси не е забележано од никого од современите летописци. Историските извори зборуваат само за напади од групи со мешовит етнички и племенски состав, но не и за населување на Словени, всушност податоците говорат дека по нападите, сите напаѓачи се извлекувале, или биле одбивани.
За никакво населување не станува збор.

Во 896 г. царот Симеон Први во писмо до императорот Роман Лакапин, ги истакнува историските права на својот народ врз земјата, на која тој живее со илјадници години', вели Чилингиров, оспорувајќи ја општоприфатената теза дака Словените на Балканот се населиле во 6-7 век.

Но, да се вратиме на Линдро, на 'Заборавениот Кадмо' и на Етик Истер.
Од аспект на интересот на јавноста, ваквите, по својата природа сензационални откритија, како што е вистината за словенската азбука, навистина е невкусно да се пласираат како нови или како наши македонски достигнувања.
He дај Боже, може да се случи МАНУ да ги предложи за награда, особено што имаме академици кои не знаат дека е откриена толлавода.

Kоj е Черноризец Храбар

ABTOPOT HA О ПИСМЕНЕХ Е НЕПОЗНАТ ЗА НАУКАТА

Што се одиесува да делото '0 Писменех', факт е дека во досега зачуваните преписи, меѓу кои оној на Лаврентиј (Русија), според Асен Чилингиров, фалат страници од почетокот и од крајот на делото, па не маже да се утврди авторот на ова клучно дело кое сведочи за описменувањето на Словените од Кирил и Методиј.
Науката смета дека станува збор за некакав монах од црковните школи на Св. Кирил и Методиј, со псевдоним Черноризец Храбар, кој го славел делото на своите учители.
Имало обиди во непознатиот автор да се препознае и самиот Св. Кирил, па и Климент Охридски, Св. Наум, Јоан Егзарх и др. Дури, како автор на делото некои научници се обидувале да го препазнаат и самиот бугарски цар Симеон.
Како и да е, фактот дека науката не знае кој е Черноризец Храбар, само ги подгрева ставовите дека Пејчев има основа да тврди оти Мавро Храбан навистина е Черноризец Храбар, против кого е напишано делото '0 Писманех'.

Лингвистичка анализа

ДАЛИ ЕТИКУС Е СВ. МЕТОДИЈ

За волја на вистината, Линдро во својата книга прави и лингвистичка анализа која ја нема во трудот на Пејчев, по која, во својот луциден стил, дури ќе постави и теза дека Етик Истер, можеби е всушност самиот Методиј, братот на Кирил?
Таа теза Линдро се обидува да ја докаже со лингвистичка анализа на името Етикус, кое го изедначува со Методиус.
Сепак, напорот на Линдро да пласира свои оригинални тези, не го доведува во прашање ставот дека основниот аргумент во неговото писание, е всушност туѓ.

Случајни совпаѓања

ЧИИ СЕ ТЕЗИТЕ, НА ЛИНДРО ИЛИ НА ПЕЈЧЕВ?

Ако се споредат наводите и тезите во книгата на Линдро и есејот Aethicus Philosophus Cosmographus на бугарскиот научиик Божидар Пејчев, ќе се забележи дека тие се идентични.
Проблемот со Линдро е што тој насекаде низ својот труд тврди дека самиот ги застапува овие тези, а ниту споменува дека нив ги застапува и Пејчев.
Тука ја застапуваме тезата дека тој скитски јазик, всушност е древен балкански словенски дијалект, ќе напише Линдро за јазикот на Етик Истер, создавачот на праглаголицата, односно Скит од благородничко потекло, како што напишал Мавро Храбан.
Но таквата теза всушност ја застапува д-р Божидар Пејчев, кој најголемиот дел од својот филозофски трактат ќе го посвети токму на докажување дека Етик Истер бил Словен.

Понатаму, исто така, Линдро во својата книга вели, Тезата застапувана во оваа статија е дека токму во ова дело (Создавањето на јазиците од Мавро Храбан, н.з.) треба да се бараат поводот и имлулсот за составувањето на славниот полемички трактат '0 Писменех Черноризца Храбра'.
Но, тоа е всушност основната теза на есејот на Божидар Пејчев!
Исто така, Линдро во својот труд истакнува, 'Имаме право да претпоставиме дека филозофското дело Космографиа на Словенот Етикус било напишано на неговиот словенски дијалект'.
Всушност, сето тоа Пејчев го утврдува, нема што Линдро да претпоставува.
Или, пак, како што пишува Линдро, Нашата теза е дека сите тие скитски монаси (кои живеат во истиот регион како и Етик - н.з.), за да го добијат скитското име и тогаш кога не се етнички Словени, тие се претставници на една особена, оригинална и, во она време, надмоќна култура - древнословенската'.
А тоа е всушност третиот доказ во есејот на Пејчев.

Или, пак, тврдењето на Линдро дека Истакнатата сличност со грчките букви означува, дека во трактатот '0 писменех' навистина станува збор за кирилицата, а не за глаголицата'.
Истото тоа го тврди и Пејчев, со истите зборови. Итн. Итн...

Случајно идентични тврдења: од книгата на Линдрф и текстот на Пејчев



Source: Fokus

[Onur]

Cyril&Methodius, mission to Khazar Empire

I already knew that muslims and jews from Arab world and christian Byzantines sent missionaries to the Khans of Khazaria to convert them to their religion. It was mostly for political reasons and for improving their relationship with them, since in that era, Khazars was controlling most of the trade routes between the east and west and they were rich and powerful in economics and military wise.

While i was looking for something in an article about Khazars, i saw that the Byzantines actually sent no other than Cyril and Methodius brothers to the Khazar Khan at the year of 861 AD and either only Cyril or both stays in Khazar lands for a year;




"The Orthodox Church in the Byzantine Empire", J. M. Hussey,Andrew Louth


In this book, author relates all this information from a book named "Vita Constantini". According to several sources on the internet, "Vita Constantini" is a memoir written by Methodius himself at the years of 870-880 AD, shortly after the death of his brother, Cyril. According to the memoirs of Cyril&Methodius, they have gone to Khazaria at the year of 861 AD. Thats even before the conversion of Danube Bulgars. I checked wiki for it and it says that the Bulgars at Danube has been converted to christianity at 864 AD.



As the Methodious states, the brothers fails to convert Khazars and in another quote from "Vita Constantini", Cyril expresses his frustration like that;


"The world of the Khazars: new perspectives", Peter B. Golden,Haggai Ben-Shammai,András Róna-Tas,Mekhon Ben-Tsevi le-ḥeḳer ḳehilot Yiśraʼel ba-Mizraḥ


Well, i found a new info here cuz Cyril calls Khazars as "Gazari" and in today`s Turkish "Gezer" means "wanderer, traveler", in other word, nomads. So, probably the word Khazar is a deformation of "gazar, gezer". And i think Cyril here, means Alexander the Great while he says "Those whom Alexander confined".

We also see here from the quote in "Vita Constantini", Cyril&Methodius also confirms the origin of Danube Bulgars by calling them as one of the seven tribes along with Khazars. That "seven tribes" as he called are the Turkic tribes(Cyril says "Hunnic people" instead) which mentioned as early as first century AD in the Jewish chronicles where they ascribes this info to the old testament`s genealogy section by trying to further elaborate the info in it.



P. S: I also found some valuable info about Cyril`s trip to Crimea and to other Khazar lands. I will post them here laters cuz it has some info about his encounter with Slavic tribes in Crimea, the subjects of Khazar Empire at that time. And his discoveries of old documents written in Glagolitic alphabet. I think some of you would like to read it.

[makedonche]

Onur
Thank you very much - very intersting reading, and yes more information would be greatly appreciated!

[Risto the Great]

гази (gazi) in Macedonian means:

to tread upon
slog
wade
step on
stomp
trudge

A газар (gazar) would suggest someone who does any of the above.