Exposing Bulgarian Myths and Lies

[Carlin]

"... it has been suggested by competent scholars that at the time of the founding of the Bulgarian state in 1878, less than 50% of the new state's population may have been Bulgarian. Within a few decades this percentage rose to form an unchallengeable majority, partly, at least, through the assimilation of non-Bulgarian elements in the population. [Stefan Troebst, 'Nationale Minderheiten'. in Klaus - Detlev Grothusen (cd.). Sudosteurope-Handbuch. Band VI: Bulgarien (Gottingen. 1990).]"

-- NATIONALITY IN THE BALKANS: THE CASE OF THE MACEDONIANS, by F. A. K. Yasamee (Balkans: A Mirror of the New World Order, Istanbul: EREN, 1995; pp. 121-132)

[Carlin]

1) ПИСМО ОД ЕГЕЈСКА МАКЕДОНИЈА ОД 1862: Нашите луѓе овде не знаат бугарски, туку нашиот македонски јазик

URL:
https://denesen.mk/pismo-od-egejska-...edonski-jazik/

Ќе ти пишувам почесто, ама не знам по бугарски, нашите луѓе овде не знаат бугарски, пишува во писмо од Ениџе Вардар на 10 септември 1862 година.

Јазикот на Македонците во Егејска или Беломорска Македонија не бил бугарскиот, туку македонскиот или како што стои во оригиналот „Мачедонски език“.

Под фотографија од албумот „Сведоштва за постоење на македонската национална свест“, објавена на Фејсбук, стои назнака дека писмото е од 10 септември 1862 година.




2) URL:
https://denesen.mk/foto-vashington-t...li-po-poteklo/

(фото) ВАШИНГТОН ТАЈМС ВО 1903 ОД СОФИЈА: Близу половина од населението во Бугарија се Македонци по род или по потекло

[Carlin]

The 'Second Bulgarian Empire.' Its Origin and History to 1204
R. Wolff

1) When, after more than a century, the fourth uprising did take place in 1186, it was under the auspices of two local chieftains, Peter and Asen, whom all the sources, Byzantine and western, agree in calling Vlachs, and who lived in the Balkan mountains. The most elaborate theories have been resorted to by Bulgarian historians to prove that the word 'Vlach' had by 1185 come to mean a 'Bulgar from the northwest part of the country.' They explain this phenomenon as the result of a conspiracy of silence on the part of Byzantine writers, who, they argue, were trying to avoid the use of the word 'Bulgar' and to substitute 'Vlach.' In fact, however, it can be demonstrated that Byzantine writers use the word 'Bulgar' quite freely when they are talking about Bulgars, and use 'Vlach' only to refer to Vlachs. It has long been realized that any other interpretation involves the twisting of the sources until they bear no relationship to the ascertainable facts about the origin and development of the ‘second Bulgarian Empire.’

2) Not long thereafter, one of Asen's captives, a priest, who spoke the Vlach language, begged for his freedom, and was refused, Asen saying with a grim pun (a pun, it is true, only in Greek, and we are told that they were speaking Vlach) that he intended not to let him go but to kill him. The priest, weeping, told Asen that God would show no future mercy to a man who had refused to heed the request of a poor suppliant. And indeed Asen was shortly thereafter killed by Ivanko, a Vlach, who was having an affair with Asen's wife's sister. Angered at the scandal, Asen had begun by threatening his wife, but soon turned his anger against Ivanko, whom he sent for late at night, refusing to postpone the interview. Taking council with his friends, Ivanko concealed a sword under his cloak for use only if Asen drew first. Asen reached for his sword immediately, and Ivanko struck. It was said that the captive sebastocrator Isaac had been at the root of the plot, and that he had promised Ivanko his own daughter in marriage. But even before the killing of Asen, Isaac had died in his chains. Ivanko's friends agreed that he would make a better ruler than the tyrannical Asen; and, seizing Tirnovo, Ivanko prepared to hold out against Asen's brothers Peter and Ioannitsa. ... He requested Byzantine aid, offering to hand over Tirnovo, Vlach capital and the key to their Balkan defenses.

3) It was at this juncture, in 1198 or 1199, that local Vlach chieftains other than the family of the Asen brothers began to set up independent principalities. Chrysos (Dobromir Chrysos), a Vlach, had at first not joined in the original insurrection of Peter and Asen, but had helped the Byzantines against them with a force of 500 men. Later he was captured, and drawn over to the side of his own people, disappointing Alexius by setting himself up as local ruler at Strumnitsa. The Emperor undertook one fruitless expedition against him, and some time later set out on a second, Chrysos having by this time taken possession of the virtually impregnable fortress of Prosakon (Prosek) on a cliff jutting out into the Vardar, and almost surrounded by water. Here Alexius foolishly undertook siege operations, which, however, nearly succeeded. Had it not been for a shortage of battering rams, Prosakon might have fallen, and much later trouble saved.

[Carlin]

Fulcher of Chartres (c.1059 in or near Chartres - after 1128) was a priest and participated in the First Crusade. He served Baldwin I of Jerusalem for many years, and wrote a chronicle of the Crusade, writing in Latin.

In his chronicles he wrote as follows about the Bulgarians: "Hinc iter aggressi per fines Vulgariorum, quos vocitant Thracas, ut habent monumenta priorum", which translates roughly to "Bulgarians who are called Thracians according to the old monuments".

[Carlin]

In the 15th century, Bertrandon de la Broquière traveled through the Balkans and left behind an account of his travels. Among other things, he writes "...and I remembered the heavy oppression of the Turk over the emperor in Constantinople and over all Greeks, Macedonians and Bulgarians, and even over the Despot of Rascia and all his subjects, which is very unfortunate for all of Christianity.... And there are many Christians who are forced to serve the Turk, like the Greeks, Bulgarians, Macedonians, Albanians, Sclavonians, ...."



URL:
https://www.academia.edu/30016088/Bu...3%A1ny_Attila_

[Stevce]

Wow never heard of Roman before this. Is this common knowledge and how do the Bulgarians counter this?

[Carlin]

[Carlin]

Keep in mind that Gudilas were Hellenized Bulgarians.

[Carlin]

URL:
https://okno.mk/node/84259

Полковникот Маринов

Речиси шеесет години подоцна, деновиве, написот од архивата на германскиот неделник „Шпигел“ од 26 мај 1969-та ме врати ненадејно во детството. Во извештајот „Бугарија. Воени злосторства. Затворена врата“ редакцијата на „Шпигел“ ја опишува историјата на еден бугарски граѓанин од времето на Втората светска војна. Полковникот во бугарската царска армија, Иван Маринов.

„Пролетта 1941-та, кога Германците ја поделија Југославија и на сојузничките Бугари им ја доделија цела Македонија, дел од Србија, како и едно парче од со Албанци населеното Косово поле, Маринов маршираше на челото на 15-тата бугарска дивизија која влезе во соседната земја за да оствари еден стар сон на Бугарија: да се востанови тоа бугарско царство, кое во десеттиот век се простираше од Дунав до планината Пинд во Грција и од границите на Албанија сѐ до Црното море, за подоцна тоа царство да биде уништено од Византија”, стои во извештајот на “Шпигел”. Во долгиот список на воени злосторства, за кои државата Југославија го товарела полковникот Маринов, тој е заведен под бројот 411/45. Извештајот е објавен во “Шпигел” 1969-та како вест за едно барање на југословенски делегати на 9-тиот конгрес на КПЈ упатено до владата во Белград, таа конечно да побара од бугарската влада да го испорача на Југославија воениот злосторник Иван Маринов. Познатиот македонски генерал Михајло Апостолски лично ја однел дебелата папка со документи од Скопје во Белград. Нему, на македонскиот партизан во Втората светска војна, му било познато името на бугарскиот полковник Маринов. Меѓу многуте злосторства за кои се товари Маринов, во извештајот на “Шпигел” се спомнува и убиството на момчињата во Ваташа. Југословенските власти брзо сфатиле дека воениот злосторник со број 411/45 нема никогаш да одговара за злоделата.

Онака, како што тој 1941-та гордо марширал во Македонија под закрилата на национал-социјалистичката германска армија, тој брзо нашол закрила и во советската армија. Во последниот миг, пред да стигнат руските трупи, Маринов лукаво ја сменил страната. Есента 1944-тата, тој за дочекот на руската армија во Софија наредил да му сошијат "црвена постава во неговата царска генералска униформа”. Исто како што три години пред тоа "се колнеше во Хитлер и во германската SS", пишува “Шпигел”. Полковникот Маринов во социјалистичка Бугарија бил на многу високи функции. Останал верен на Москва, а староста ја поминал, со висока пензија, во големата вила на Витоша. “Шпигел” известува дека таму еднаш го посетил некој Веле Лезановски, “поранешен југословенски партизан, кој со македонскиот народен хор „Стив Наумов” - именуван по името на еден партизан, загинат во војната – допатувал на концерт во Софија”. Тој го побарал Маринов во вилата. Сакал тој да му открие каде се наоѓа обезглавеното мртво тело на народниот херој Стив Наумов. „Бугарските окупатори, на времето, на сестрата на жртвата и‘ ја беа покажале само главата на Наумов, за да го идентификува. Маринов му ја затвори вратата пред нос на посетителот,” заклучува “Шпигел”. Оваа неочекувана констелација ме врати веднаш во детството, во училиштето, пред бистата на Стив Наумов. Таа, на која беше само главата и дел од градите. Без остатокот од телото. Не знаев тогаш колку мојата детска интуиција била блиска до вистината. Потоа прочитав во други извештаи дека бугарските војници од мртвото тело ја отсекле главата на Стив Наумов. За да ѝ ја покажат на сестра му. Никој никогаш не дознал каде го погребале обезглавеното тело. Полковникот, кој бил одговорен за ликвидацијата на младиот македонски комунист, верувал дека може да живее понатаму без историско и лично паметење.

[Carlin]

Originally Posted by Carlin15

The 'Second Bulgarian Empire.' Its Origin and History to 1204
R. Wolff

1) When, after more than a century, the fourth uprising did take place in 1186, it was under the auspices of two local chieftains, Peter and Asen, whom all the sources, Byzantine and western, agree in calling Vlachs, and who lived in the Balkan mountains. The most elaborate theories have been resorted to by Bulgarian historians to prove that the word 'Vlach' had by 1185 come to mean a 'Bulgar from the northwest part of the country.' They explain this phenomenon as the result of a conspiracy of silence on the part of Byzantine writers, who, they argue, were trying to avoid the use of the word 'Bulgar' and to substitute 'Vlach.' In fact, however, it can be demonstrated that Byzantine writers use the word 'Bulgar' quite freely when they are talking about Bulgars, and use 'Vlach' only to refer to Vlachs. It has long been realized that any other interpretation involves the twisting of the sources until they bear no relationship to the ascertainable facts about the origin and development of the ‘second Bulgarian Empire.’

2) Not long thereafter, one of Asen's captives, a priest, who spoke the Vlach language, begged for his freedom, and was refused, Asen saying with a grim pun (a pun, it is true, only in Greek, and we are told that they were speaking Vlach) that he intended not to let him go but to kill him. The priest, weeping, told Asen that God would show no future mercy to a man who had refused to heed the request of a poor suppliant. And indeed Asen was shortly thereafter killed by Ivanko, a Vlach, who was having an affair with Asen's wife's sister. Angered at the scandal, Asen had begun by threatening his wife, but soon turned his anger against Ivanko, whom he sent for late at night, refusing to postpone the interview. Taking council with his friends, Ivanko concealed a sword under his cloak for use only if Asen drew first. Asen reached for his sword immediately, and Ivanko struck. It was said that the captive sebastocrator Isaac had been at the root of the plot, and that he had promised Ivanko his own daughter in marriage. But even before the killing of Asen, Isaac had died in his chains. Ivanko's friends agreed that he would make a better ruler than the tyrannical Asen; and, seizing Tirnovo, Ivanko prepared to hold out against Asen's brothers Peter and Ioannitsa. ... He requested Byzantine aid, offering to hand over Tirnovo, Vlach capital and the key to their Balkan defenses.

3) It was at this juncture, in 1198 or 1199, that local Vlach chieftains other than the family of the Asen brothers began to set up independent principalities. Chrysos (Dobromir Chrysos), a Vlach, had at first not joined in the original insurrection of Peter and Asen, but had helped the Byzantines against them with a force of 500 men. Later he was captured, and drawn over to the side of his own people, disappointing Alexius by setting himself up as local ruler at Strumnitsa. The Emperor undertook one fruitless expedition against him, and some time later set out on a second, Chrysos having by this time taken possession of the virtually impregnable fortress of Prosakon (Prosek) on a cliff jutting out into the Vardar, and almost surrounded by water. Here Alexius foolishly undertook siege operations, which, however, nearly succeeded. Had it not been for a shortage of battering rams, Prosakon might have fallen, and much later trouble saved.